Cukrzyca typu 1

Powiększ obraz

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) cukrzyca, jest to grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się podwyższonym poziomem glukozy we krwi wynikającym z nieprawidłowego wydzielania i/lub działania insuliny. Insulina jest hormonem produkowanym przez trzustkę, który stabilizuje prawidłowy poziom glukozy we krwi, umożliwiając jej wnikanie do komórek. Przewlekła hiperglikemia (podwyższony poziom glukozy we krwi) wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie:

  • oczu,
  • nerek,
  • nerwów,
  • serca,
  • naczyń krwionośnych .

Nazwa cukrzyca – diabetes mellitus – pochodzi od łacińskich słów oznaczających „cedzenie wody przez ciało” oraz „słodki jak miód” . Oba określenia dotyczą istotnych objawów cukrzycy:

  • wzmożonego pragnienia,
  • częstego oddawania moczu,
  • wysokiego stężenia cukru we krwi.

Dotyka głównie (choć nie jest to zasadą) dzieci i młodych dorosłych przed 35 rokiem życia. Nazywamy ją często „cukrzycą młodego wieku”. Stanowi ok. 9% ogólnej liczby pacjentów z cukrzycą.

Przyczyną zachorowania na cukrzycę typu 1 jest nieprawidłowa aktywność układu immunologicznego organizmu (czyli odpornościowego), który własne prawidłowe komórki beta trzustki wydzielające insulinę uznaje za obce. Organizm wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko własnym komórkom produkującym insulinę. Mówiąc najkrócej – niszczy je.

Cukrzycę typu 1 charakteryzuje nagły początek. W momencie rozpoznania choroby zwykle około 80% komórek beta jest już nieaktywnych. Nie można zapobiec jej wystąpieniu, a jedynym sposobem leczenia tego rodzaju cukrzycy jest:  podawanie insuliny, dieta i aktywny tryb życia (wysiłek fizyczny).

 Cukrzyca typu 1 rozwija się szybko i wiele objawów występuje naraz, w ostrej formie. Jeśli zauważysz poniższe objawy u siebie lub u swojego dziecka, zgłoś się niezwłocznie do lekarza! Należy zwrócić szczególną uwagę na:

  • senność,
  • brak energii,
  • obniżony apetyt,
  • ciągłe zmęczenie,
  • nadmierne i nagłe pragnienie,
  • nagły spadek wagi i masy mięśniowej,
  • bardzo duża objętość i częstotliwość oddawanego moczu

Żadne z tych objawów nie dają oczywiście pełnego potwierdzenia tej choroby. Podane symptomy mogą mieć wiele przyczyn. Jednak na pewno powinny zaświecić nam „czerwoną lampkę” w głowie i skłonić do wizyty w przychodni.

Gdy dodatkowo pojawi się nasilenie objawów oraz symptomy wymienione poniżej, może być to oznaka kwasicy ketonowej. W takiej sytuacji należy natychmiast skontaktować się z pogotowiem, gdyż kwasica jest stanem zagrażającym życiuObjawy kwasicy ketonowej:

  • zapach acetonu w wydychanym powietrzu,
  • zaburzenia świadomości,
  • utrata przytomności,
  • całkowita utrata apetytu,
  • intensywne nudności,
  • ból brzucha lub wymioty,
  • podwyższona temperatura.

Informacje pochodzą ze strony Stowarzyszenia na Rzecz Pomocy Dzieciom i Młodzieży z cukrzycą typu 1: https://slodka1.pl